کــآش فقـــط بودی

وقتی بغـــض میکردم

بغلــــم میکردی و میگفتی

ببینــــم چِشــآتو

منـــو نیگــــآ کُن

اگه گریــــه کنی قهر میکنــــم میرم

اگر می بینی هنوز تنهام

بخاطر عشق تو نیست !

من فقط می ترسم …

می ترسم همه مثل تو باشند …

با هر کس باید مثل خودش بود...

به من یاد بدهـ :

بی معرفتی را...

نامردی را...

بی وجدانی را...

نــیسـ ـتے ...!!!
دُرُســـتـــ زَمـ ـ ـانے کهـ بــایـ ـد بـ ـ ـاشے ...!!!

دسـتـمـال کـاغـذی!

آری سـهـم اشـکـهـای مـن فـقـط هـمـیـن اسـت...

نـه قـلـب یـک آدم!

کاش تــو بــــودی و مــن.. !

نـم نـم بـــاران..

یـک جـــاده بـی انتهـــا ..

دســت در دســت هــــــم ..

بــــــدون چتــــــــر.. !

زیــر بــــاران..

خیـــس خیـــس ...!!

دلــم می خــواهد بـــاور کنم

زندگــی مــن و تــو بــه هم ربـط دارد ...

اگــر بی ربــط بــود ،

هیــچ وقت خــدا ما را به هــم نشــان نمــی داد !

زنــــ  کـــه بـاشـــی ترسهای کوچکی داری!

از کوچه های بلند، از غروب های خلوت

از خیابان های بدون عابر می ترسی

مَرد ها ، اِسمِشان به سَنگدِلی مَعروف اَست ...زَن ها ، به آهَن پَرَستی ... 

مَرد ها وَ زَن ها ، هَر دو اِنکار می کُنَند..!! 

هَر دو تَنها می گُذآرَند وَ اَز تَنهایی می نالَند ..... 

جُمله دوستَت دآرَم شُده اَست جُمله ی فَرار ، بِشنَویم ، فَرار می کُنیم..! 

اَمّاهَر دو گِریه می کُنَند ، دُختَر ها بُلَند ، پِسَر ها بی صِدا ...! 

هَر دو به دُنبالِ کَسی که تا اَبَد تَنهایِشان نَگُذارَد ... 

مَرد ها تا مانکَن بِبینَند تَنها می گُذارَند! 

زَن ها تا شآهزاده ای سَوار بی اِم و! 

ما فَقَط دَر اِستاتوس هایِمان آدَم های خُوبی هَستیم

خواستے دیگـــه نباشے ،
آفرین … چــــه با اراده   !
لعنَت به دبستانـے که تو از درسهاش ،
فقط تصمیــم کبــر ے رو آموختـــے …

کسی که سیـــــگار می کشه...

از یه درد بـــزرگ رنج میـــبره...

از ســــرطان نترسونش

می دانی..؟
آدم های ِ ساده..
ساده هم عاشق می شوند..
ساده صبوری می کنند..
ساده عشق می وَرزَند..
ساده می مانند..
اما سَخت دِل می کنند..
آن وقت که دل ِ می کنند..
جان می دَهند..
سخت میشکنند..
سخت فراموش میکنند..
آدم های ِ ساده…..

بغض یعنی :
صدای اذان
خونه سوت و کور
خاطره های پرهیاهو
و سفره ای خالی از حضور پدر و مادر …
بعضی چیزا فقط یه بار تکرار میشن ؛ قدرشو بدونیم !

حوا بودن تاوان سنگینی دارد …
وقتی آدم ها برای هر دم و بازدم به هوا نیاز دارند !!!

حاﻟـﺖ ﺑﺪﻭﻥ ﻣـﻦ ﭼِﻄﻮﺭ ﺍﺳﺖ .. ؟!!
ﺁﺭﺍﻣﺘـَﺮﮮ .. ؟ﺷﺎﺩﺗـﺮﮮ .. ؟
ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪﻩ ..؟ !.....
ﻣﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻦ ...
ﻣﻦ ﺩﻝ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﻭ ﺑـﮯ ﺗﺎﺏ ...
ﻭ ﻓﻘﻂ ﯾِﮏ ﺳﻮﺍﻝ ﺍﺯ ﺩَﺭﻭﻧﻢ ﻣﺮﺍ ﺑﻪ ﺩﺍﺭ ﻣﯿﮑﺸﺪ ﻭ ﺁﻥ
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ....
ﭼﺮﺍ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺭﺍﺣﺖ ﮔﺬﺍﺷﺘـﮯ ﺑﺮﻭﻡ؟!!!

شـــاید برایت عجیب ســت این همه آرامشـــم !
خــودمـــانی بگویــم ؛ ...
به آخر که برسی ، دیگر فقط نـــگاه میکنــی . . .

چه زیبا.. گفتم دوستت دارم!

چه صادقانه.. پذیرفتی!

چه فریبنده.. آغوشم برایت باز شد!

چه ابلهانه.. با تو خوش بودم!

چه كودكانه.. همه چیزم شدی!

 چه زود.. به خاطر یك كلمه مرا ترك كردی!

چه ناجوانمردانه.. نیازمندت شدم!

چه حقیرانه.. واژه غریب خداحافظی به من آمد!

چه بیرحمانه.. من سوختم!